ඔබාමාගේ ප්‍රජාතන්තවාදය

එක්සත් ජාතීන්ගේ 70 වැනි මහා මණ්ඩල සැසිවාරය තුලදී ලොව ප්‍රධාන ධනපති කඳවුරු අතර ඇමරිකානු, චීන හා රුසියානු ජනපති වරුන් විසින් සිදුකල කතා මගින් හෙළිදරවු කරන්නේ මෙම කඳවුරු අතර විරසකය කොතරම් දුරට ඔඩු දුවා ඇත ද යන්නයි. කතා තුනම විශේෂයෙන්ම වඩාත් ඩිප්ලෝමටික් කිරීමට ඔවුන් උත්සාහ ගත්තත් තම තමන්ගේ ආර්ථික හා මිලිටරි මූලෝපායයන් සඳහා තම දේශපාලන පිළිවෙත් කුමන ආකාරයකින් හැඩ ගස්වා ගැනීමට තමන් උත්සාහ දරන්නේද යන්න පැහැදිලි වුනා.
ඔබාමාගේ කතාව විශේෂයෙන් ලොවටම පොලිස් කාරයාගේ අණට සමාන වුනා. ඔහුගේ කතාව ඩිප්ලෝමටික් වීමට අමතරව මුළුමුනින්ම සමන්විත වූයේ තර්ජනය කිරීම්, මුසාවාද, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය පිළිඹඳ වාචාල, කරුණු වරදවා දැක්වීම් හා කරුණු වසන් කිරීම මගින්.

විශේෂයෙන්ම සිරියානු ප්‍රශ්නය සම්බන්ධයෙන් රුසියාවට එරෙහිව තර්ජනය කිරීම් කල ඔබාමා දකුණු දිග චීන මුහුදු කලාපයේ නාවික ගමනාගමනය සම්බන්දයෙන් චීනයට එරෙහිව තර්ජනය කිරීම් සිදු කළා.
ටයිම් සඟරාව ම සැසිවාරයට පෙර දිනයක සඳහන් කරනු ලැබුවේ 1945 දී පිහිටුවනු ලැබූ එක්සත් ජාතීන්ගේ මණ්ඩලය එය පළමු සැසිවාරය 1946 ජනවාරි තුල සාකච්චා කල කරුණු වලට සමානම කරුණු සාකච්චා කිරීමට මේ 70 සැසිවාරය තුල ජාතීන්ට සිදුව ඇති බවයි. ජාත්‍යන්තර සරණාගත ප්‍රශ්නය, සාමය, සාගින්න සහ න්‍යෂ්ඨික ආයුද ප්‍රශ්න ඒ අතර ප්‍රධානයි. ඇත්තවශයෙන්ම අද ලෝකය 1931 මහා ලෝක ආර්ථික අවපාතයටත් එහා ගිය කොන්දේසි යටතේ නිර්මාණය කෙරුණු තත්වයන් යටතේ ලෝක යුද්දයක් අද්දර පැද්දෙන ලෝකයක් බවට පත් වී හමාරයි. 1931 අවපාතයෙන් පසුව ට්‍රොට්ස්කි එදා පැහැදිලි කල පරිදිම අදිරාජ්‍යවාදී පද්දතිය ලෝක යුද්දයක් වෙතට තල්ලුවී ගියා. ඒ පරිද්දෙන්ම එම අවදානම අද මහත් භයානක අයුරින් ලෝකය වෙත ගෙනවිත් හමාරයි. එවන් යුද්දයක් ලෝකයම විනාශකරන න්‍යෂ්ඨික යුද්දයක්.
මේ ඇවිලෙන ගිනි ජාලාවන් ගැන කිසිදු සඳහනක් ලංකාවේ කිසිම මාධ්‍යකින් හෙළිදරවු නොකරන්නේ නිකම්ම නෙවේ. සිරිසේන ආණ්ඩුව ඇමරිකානු අධිරාජ්‍යවාදයේ පස්ස පැත්තට වැඳගෙන ඉන්න තත්වයක මෙම අවදානම හෙළි කරන්නේ කොහොමද? රාජපක්ෂගේ කාලේ වුනත් වර්ධනය වන ධනපති ආර්ථික අවපාතය ගැන ලංකාවේ වැඩකරන මහා ජනතාව අඳුරේ තියන්න හැම මාධ්‍යක්ම ද්‍රෝහී ක්‍රියාකලාපයක් ඉටු කළා.

මහා ලොකුවට ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ගැන දේශනා කරන ඔබාමා කියන්නේ මහජන මුදල් ඩොලර් බිලියන ගණනින් රටින් පිට දේශයන්හි තමන්ට අවනත ආණ්ඩු පිහිටුවා ගැනීම සඳහා අධුරාජ්‍යවාදී යුද මාලාවක් කරපු, කරමින් ඉන්න ධනපති මිනීමරු ඒජන්තයෙක්. තමන් හිතන ඕනෑම පුද්ගලයෙක් ලෝකයේ කොතන හිටියත් ඩ්රෝන් ප්‍රහාර මගින් ඝාතනය කරන්න අන දෙන්න නීති හදාගත්ත ජනපතියෙක්. ජර්මනියේ ඉඳල යුරෝපයේ හැම තැනම න්‍යෂ්ටික බෝම්බ සිය ගණන් අටවන්න පටන්ගත්ත, ලෝකයේ අනික් ධනපති නායකයන්ට න්‍යෂ්ටික බෝම්බ හදනවට එරෙහිව තර්ජනය කරන වංචනිකක්. පොලීසිය යොදවල අහිංසක තම රටවසියන්ම දිනපතා මරල දාන්න අනදෙන අලුගොසුවෙක්. ඇමරිකානු ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවම උල්ලංගනය කරමින් වතිකානුවේ පාප් වහන්සේට කොන්ග්‍රස් එකේ කතා පවත්වන්න පිලිගන්වල රාජ්‍යය හා ආගම වෙනකොට ගැනීමේ මූලික මූලධරම බිඳ දැම්ම බොරු ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදියෙක්.

මේ කිසිවක් ඔබාමාගේ පුද්ගලික දෝෂයක් නිසා කරන දේවල් ලෙස ගැනීම වැරදියි. අපෝහක සත්‍ය නම් මේ සියලු ප්‍රතිගාමී ප්‍රතිවිප්ලවවාදී ප්‍රහාරයන්ට යටින් දිවෙන හේතු හැටියට තියෙන්නේ දශක ගනනාවක සිට ලෝක ආර්ථිකය තුල ඇමරිකානු ධනපති අධිකාරිය බිදවටෙමින් පැවතීමයි. එහි උච්චතම අවස්තාව හැටියට 2008 ඇමරිකාවෙන් පටන්ගත් ලෝක ආර්ථික අවපාතය සැලකිය යුතුයි. මෙම ගිලිහී යන ලෝක ආර්ථික හෙගමනිය ආරක්ෂා කර ගැනීමට ආක්‍රමණකාරී යුද්ද දිගේලි කරලා තම ධනපති පන්තියට ලාබ ශ්‍රම තටාක, නව තෙල් හා අනෙකුත් සම්පත්, නව වෙළඳපොළවල් නිර්මාණය කර දීම අනිවාර්ය අවශ්‍යතාවයක් වෙනවා. ඔබාමා ලෝකෙට පොලිස් කාරයෙක් වෙන්න දඟලන්නේ මෙන්න මේ කාරනා මත.

සත්තකින්ම ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවිය පමණයි දිනපතා මේ සත්‍ය ලෝකෙම මහා ජනතාවට පැහැදිලි කරන්නේ. ඒකත් අහම්බයක් නෙවෙයි.

කැළණි ගඟේ ජලය දූෂණය සම්බන්දයෙන් කොකා කෝලා කොම්පැනියට නඩු නැත්ද ?

පසුගියදා කැළණි ගඟට ඩීසල් වැනි තෙල් ද්‍රව්‍යක් මිශ්‍ර වෙලා කොළඹ ප්‍රදේශයට ජල සැපයුම නතර කරලා තිබුන. පරිසර සංවිධාන සඳහන් කරලා තිබුනේ මේ ජලයට ආසනික් පවා මිශ්‍ර වෙලා තිබුන කියල. බහු ජාතික සමාගමක් වන කොකා කොලා කොම්පැනිය මේ ජල දූෂණය තමන් අතින් සිදු වුන බවට පිළිගෙන තිබුන. කොම්පැනියේ පාරිසරික බලපත්‍රය අහෝසි කරලා රුපියල් බිලියනයක් දඩ ගෙවන්න කියල නියෝග කරලා කියල මාධ්‍යවල පල වුන. දැන් කතාව එතනින් ඉවරද?
ඇත්තටම ජලයට මිශ්‍ර උනේ කුමන රසායනිකයන්ද? ඒ වායින් කොපමණ ජල ප්‍රමාණයක් අපවිත්‍ර උනාද, ජල සම්පාධනය හරහා මහා ජනතාවට එම ජලය පානයට සිදු උනාද, ජලජ පරිසරයට උන හානිය කුමක්ද, මේ කිසිම ප්‍රශ්නයක් පිළිඹඳ වාර්තාවක් තාමත් නැහැ. සිදු කරන ලද හානියට අදාළ අපරාධ වගකීමක් පවරන්න නඩු දාපු බවකුත් තවම දැන ගන්නට නැහැ. එත් ධනපති සමාගම් එක්ක ලහි ලහියේ සමථ වලට එළඹිලා කාරනාව යටගහන්න ආණ්ඩුවේ ආයතන පේවෙලායි ඉන්නේ.

ඒක එහෙම වෙන එක අහන්න දෙයක් නෑ. වැලිවේරිය ජල දූෂණය කරපු ධම්මික පෙරේරාගේ ඩීප් ප්‍රෝඩක්ට්ස් සමාගමේ අපරාධ ගැන වාර්තා තවමත් එලියට දාල නෑ. කෲර වැඩ කොන්දේශි යටතේ මේ සමාගම් කම්කරුවන්ගේ හීරි මාංශ හූරගෙන කනවා විතරක් නොවෙයි ලාබ තර කර ගැනීම සඳහා පිරිපහදු ක්‍රම හරි වෙනත් ආරක්ෂණ ක්‍රම හරි රක්ෂණ ක්‍රම හරි ඔය එකක්වත් නැතුව තමයි මේවා දුවන්න ඉඩ හැරලා තියෙන්නේ. වැලිවේරිය ජල දූෂණය ගැන එකම හරි හමන් පරීක්ෂණය කලේ ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවිය, එනම් සමාජවාදී සමානතා පක්ෂය පමණයි. ඒ වැලිවේරිය ජල දූෂණය පිළිඹඳ ස්වාදීන කම්කරු පරීක්ෂණය මගින්. එහෙම නැතුව ධනපති පාලක පන්තියට කත් අදින ආණ්ඩු වලින් උන්ට අවාසි පරීක්ෂණ නිගමන එලියට එන්නේ නෑ. ඒ පරීක්ෂණ වාර්තාව එළිදක්වල වසරක් ගිහිල්ල්ලත් ධනපති මාධ්‍ය හැම එකක්ම ඒ වාර්තාව මහා ජනතාවගෙන් වහංගු කරලයි තියෙන්නේ.
ලෝකේ හැම තැනම ධනපති ආණ්ඩු වැඩකරන්නේ මේ විදියටම තමයි. බ්‍රිටිෂ් පෙට්‍රෝලියම් සමාගමේ මෙක්සිකෝවේ සාගරයේ 2010 දී සිදුවුණ දැවැන්ත තෙල් කාන්දුව නිසා සිදුවෙච්ච බරපතල පරිසර හානිය තිබියදීම අවුරුදු 18කින් ගෙවන විදියට ඩොලර් බිලියන 18.7 ක සොච්චම් මුදලක් පමණක් ගෙවන්න ඇමරිකානු රජය සමාගම සමග සමථ වුනා. ඒ විතරක් නොවේ බීපී සමාගමට අලුත් තෙල් ගොඩගන්න බලාගාර සඳහා කිසිම බාධාවක් නැතිව ලන්සු තියන්නත් අවසර දීල තියෙනවා.
ජපානයේ ෆුකිශිමා න්‍යෂ්ටික විදුලිබලාගාරය 2011 සුනාමිය සමග හානියට පත් උනාම ප්‍රමාණවත් ආරක්ෂණ ක්‍රම හා පද්ධති නොමැතිවීම නිසා ගොඩබිමත් මහා සාගරයත් හානිකරමින් විකිරණ සහිත ජලය මුහුදට මුදා හැරිය. ටොන් 750ක් න්‍යෂ්ටික අපද්‍රව්‍ය සහිත ජලය! අදත් ටෙප්කෝ සමාගමට එරෙහිව එහි වගවීම සඳහා කිසිවක් කරලා නෑ. අබේ ආණ්ඩුව සමාගම බේරගන්න මහා ජනතාවගේ විරෝධය මැද්දේ කටයුතු කරන්නේ සමාගමේ ලාභ ගරන බලාගාර නැවත අරින්න අවසරත් දෙන ගමන්.
ලංකාවේ කොකා කෝල සිද්ධියත් සම්බන්දයෙන් ඊනියා යහපාලන ආණ්ඩුව කරන්නෙත් එකමයි. මේ මහා පරිමාන අපරාධ වලට එරෙහිව කම්කරු පන්තිය පරීක්ෂණ පවත්වන්න ඕන. වැලිවේරිය ජල දූෂණය පිළිඹඳ ස්වාදීන කම්කරු පරීක්ෂණය ඒ වගේ එකක්. පරිසර හිතකාමීව ලෝකයේම සම්පත් මහා ජනතාවගේ අවශ්‍යතාවලට සරිලන පරිදි යොදාගෙන නිෂ්පාදනය කරන, බෙදා හරින, ලාභ ක්‍රමය අහෝසි කරන ලෝක සමාජවාදී ක්‍රමයක් ඇතුලේ විතරයි මේ වගේ බහු ජාතික සමාගම් වල වත්කම් ජනසතු කරලා ශ්‍රම සූරා කෑම නතර කරලා පරිසරයත් සුරකින්න පුළුවන් වෙන්නේ.

මරණ දණ්ඩනය ක්‍රියාත්මක කිරීමට ආණ්ඩුව නැවත සැරසෙයි

මරණ දණ්ඩනය ක්‍රියාත්මක කලොත් දරුනු අපරාධ රැල්ල නැතිවෙනු ඇතැයි කියමින් දැන් එක රොත්තට අපරාධ, මිනීමැරුම් ස්ත්‍රී දූෂණ ගැන නොදන්න 'බබා' මැති ඇමතිවරු වැඩේට බැහැගෙන ඉන්නේ. මොකටද, අපරාධ නැතිකරන්න දැඩි දඬුවම් නීති ගෙන්න. මරණ දඩුවම ක්‍රියාත්මක කරන්න.
අපරාධ රැල්ල අඩු කිරීම කෙසේ වෙතත් ධනපති ආණ්ඩු හැමදාමත් කලේත්, කරන්නට පුළුවන් වන්නේත් මහා ජනතාව භීතියට පත් කරන, දඬු කදේ ගහන නීති ගෙන එක තමයි. පීඩිත මහා ජනතාවට එරෙහිව මර්ධන යාන්ත්‍රනය තර කර ගන්න තමයි පාලක පන්තිය මරණ දඬුවම ලොබි කරන්නේ. එහෙම නැතුව මහා ජනතාවකට තියෙන ආදරයකට නම් නෙවි. පීඩිත මහා ජනතාවකට ආදරයක් තිබේනම් තමන්ගේම තරුණ කොල්ලෝ කෙල්ලෝ 60000කට වැඩි ප්‍රමාණයක් දකුණේ අමු අමුවේ මරා දාන්නත්, දරුවොත් එක්ක පවුල් පිටින් ගිනි තියන්නත්, උතුරේ දෙමල මහ ජනතාවට එරෙහිව තිස් අවුරුදු යුද්දයක් කරලා දහස් ගණන් මිනිස්සු මරා දාන්නෙත් කොහොමද? සිවිල් මහ ජනතාවක් මතට ෂෙල් වෙඩි වස්සවල මිසක් උතුරේ යුද්දේ අහවර කරන්න බැරිබව දැන දැනම තමයි ඒ විදියටම ධනපති යුද්දේ ඉවර කලේ.

උන් ඔක්කොටම කිඹුල් කඳුළු හලන්න පුළුවන් මහා ජනතාව ගොනාට අන්දන්න. වැලිවේරිය පිරිසිදු වතුර ඉල්ලලා කෑ ගහපු මිනිස්සුන්ට වෙඩි තියල මිනී මරපු එවුන් නිදැල්ලේ. තුන්නනේ වතුර ප්‍රශ්නෙට අහිංසක මිනිස්සු උද්ඝෝෂණය කලාම ඒ මිනිසුන්ව උසාවියට ගෙනාවේ හරියට උන් අපරාධකාරයෝ වගේ.මරණ දණ්ඩනේ ගෙනාවොත් කම්කරු, ශිෂ්‍ය අරගල පාගල දාන්න ඒක යහමින් යොදා ගැනීමට නියමිතයි.
1956 දී කොල්වින් ආර් ද සිල්වා පාර්ලිමේන්තුවේදී කිවුවේ අපරාධ යනු සමාජ රෝගයක් කියල. ඔහු තවදුරටත් මෙහෙම කිවුව:
"The truth of the matter is that man in society, as he is constituted, may have the beast's desire to kill arising within him in various circumstances. But the truth must equally be recognized that man, as he is constituted, and in particular a civilized man, has a number of almost instinctive checks upon that desire which may arise in him at times. There is in truth not one among us, not even among those who in the perfection of their civilization, think that this is a matter for laughter, who does not occasionally feel that he must kill another because he feels so deeply. But he does not. And that is the answer to the question. Why does he not? Because his education, his upbringing, the position he holds in society, the entire context of his life stands in the way of his giving vent to what is fundamentally an anti-social desire.”
සත්‍ය එයයි. ද සිල්වාගෙ මුළු කතාවම කියවන්න කියල මම ඔබට ආරාධනා කරනන කැමතියි.
වැඩකරන පීඩිත මහා ජනතාව, තරුණයෝ, ශිෂ්‍යයෝ පාලක පන්තියේ එකී වංචාකාරී වාචාලවලින් නිදහස්ව සිතිය යුතුයි. ධනපති ආණ්ඩු විසින් මරණ දඬුවම ක්‍රියාත්මක කිරීමට එරෙහි වන්න.

Pseudo- left professor Sumanasiri Liyanage advocates a Syriza type coalition of the ‘left’ against neo-liberalism.

Pseudo- left professor Sumanasiri Liyanage advocates a Syriza type coalition of the ‘left’ against neo-liberalism.
(Written in July 2015)
Speaking at a Colombo meeting on the topic of “Crisis in Greece –European Union and the stakes for the Left ”, Sri Lanka’s pseudo-left professor Sumanasiri Liyanage confirmed his advocacy of Greece’s Syriza type trap for the working class in Sri Lanka amidst island’s growing political crisis. The meeting had been organized by a group called “Left Voice” which consists of few ex-lefts rifted from Nava Sama Samaja Party and some other pseudo-radicals, including Liyanage himself and was held on last July 09.
Liyanage, who had been promoting Greece’s Syriza as a model for Sri Lanka’s ‘lower classes’ in a series of his articles, reiterated what he had written to the July edition of “Left Voice”, a monthly Sinhala newspaper published by the aforesaid group, in an article titled “Sri Lanka’s January 08 Front and Greece’s Syriza regime change”.
He wrote, “Syriza raises two questions. 1. Is it not possible to institute a Syriza type government in Sri Lanka? 2. Is it not possible for such government to implement an economic, social and political programme detached from neo-liberalism? The answer I give to both those questions is that it is possible.” He continues to say that though there are issues with various “left” parties about the other ‘left’ parties, all parties claiming to be ‘left’ should discuss and prepare a programme akin to that proposed by Syriza and face the upcoming general election as a Sri Lankan Syriza. He hopes that such step would be a more progressive one than what Syriza acquired in 2004.
In an article titled “N.M., Allende, & Chavez: Re-reading three strategies for Socialism,” published in June in his blog he wrote, “the lesson in Greece, the formation of Syriza is one way for us to come out of the trap that we are in. In my view, in the next Parliamentary election, all the left parties should form an alliance with 21st [Century] socialism as its political strategy. Under given situation, I think that the JVP [Janatha Vimukthi Peramuna] and FSP[Frontline Socialist Party] together should take the lead in forming such an alliance, ‘bloc of the lower classes’.
Liyanage is advising the “left” to discuss and join to form an alliance in the type of Syriza in the country to confront the problems of neo-liberalism, though he is doubtful whether the Syriza experiment would be successful at the first round. In his speech he clarified his position and said that “Syriza never promised to institute Socialism.”According to him, the Greek Independent which was absorbed into Syriza government is not right-wing. Greeks consumed more than what they produced and this caused the Greece debt crisis.
The professor’s propositions are utterly misconceived, misleading and false. He is playing a pernicious role in advocating Syriza as a model to hoodwink the youth and the working class in an endeavour to prevent their independent mobilization for the perspective of international Socialism. The professor of the University of Peradeniya has been a theoretical mentor for the JVP breakaway faction, the FSP and supported its campaign during the January presidential election. The FSP declared its readiness to form a left alliance like Greece’s Syriza or Spain’s Podemos against the ‘neo-liberal policies’.
Greece’s Syriza( the Coalition of the Radical Left) came to power in last January elections renouncing its leftist pretentions in joining hands with the right-wing Independent Greeks (ANEL). Once elected to form the government, the Syriza has repeatedly shown its treacherous class character by offering quite far-reaching concessions to the EU and has complied so far with all its financial obligations. None of the promises made before the election against austerity and cuts have been kept. On the contrary Syriza has moved to impose an unprecedented European Union (EU) austerity package against the massive “No” vote of the Greece working class at the July 5 fake referendum.
Liyanage is well aware of the bourgeoisie class character of the Syriza and quite interestingly even by the time he made his speech reiterating his advocacy of Syriza model, he was aware that the Syriza was going to betray the Greece working class in capitulating to the EU demands and Greek Prime Minister Alexis Tsipras’ democratic demagogy will soon lead to repudiation of the landslide “no” vote of the masses. This is the kind of the model of the programme that Liyanage wants the ‘left’ to build up in Sri Lanka.
The events in Greece have clearly exposed the role of Syriza and similar pseudo-left parties around the world which are rooted in the affluent middle class and schooled in postmodernism. According to the professors and parliamentarians who lead these organizations, the era of the class struggle and Marxism has expired. Liyanage belongs to this category of professoriate.
According to Liyanage the present crisis of Sri Lanka is due to implementation of neo-liberal policies by capitalist governments and a Syriza type government, if elected to power in forming such an alliance, ‘bloc of the lower classes’, such government will be able to implement an “economic, social and political programme detached from neo-liberalism”. For him, as for FSP and its student wing, the Inter University Student Federation (IUSF), neo-liberalism is a policy the implementation of which depends upon the government that is in power.
The whole formulation is false. Neo-liberalism is not a policy which is a choice of this or that bourgeoisie government, but a stage of the crisis of world capitalism, so the freedom from the effects of neo-liberalism lies in the fight against Capitalism for international Socialism. Building of Socialism requires mobilization of the international working class independent from all types of pseudo-left tendencies and petty-bourgeoisie outfits which have pledged allegiance to imperialism and its drive to world war. This is the very programme the pusedo-left intellectuals like Liyanage reject.
A political vagabond, Liyanage had formerly been a member of the Lanka Sama Samaja Party (LSSP) in early 1950s and even thereafter when the LSSP betrayed its Trotskyst programme by joining the bourgeoise government of Sirima Bandaranaike in 1964 he was yet a member of LSSP. Liyanage had remained in the LSSP even after its betrayal, and when it joined a second Bandaranaike government in 1970 and implemented anti-working class, communal policies. He had only broke from the LSSP when it had earned the hostility of the overwhelming majority of the working class. Far from altering his opportunist course, he ha d become one of the founders of the Nava Sama Samaja Party (NSSP) in 1978, which, continued the LSSP’s politics of class collaboration under a new name. After the collapse of the Soviet Union in 1991, Liyanage turned further to the right, declaring that the “accepted socialism” of Marx was “outdated” and had to be replaced by a new “liberal socialism” to work toward a “reasonable” capitalism. Though he subsequently drifted out of NSSP, is having close relations with the same and groups consisting of its outfits like “Left Voice”.
Being a vociferous opponent of Trotskysm and advocating a kind of Hugo Chavez’ s “21st Century Socialism, which he says is a better perspective in the present crisis, ” its no surprise that Liyanage has degenerated into advocating a Syriza model. In a May 2014 article titled “ Permanent Revolution and the Theory of Two Stages” Liyanage declared “Its about thirty years after that I turned pages of Trotsky’s book, Permanent Revolution.” His above formulations organically draw from his repudiation of Trotskysm when he says Trotsky was right when he rejected the Theory of Two Stages but wrong when he rejected the dictatorship of the proletariat and the peasantry. Therefore, an ‘alliance of the popular classes’ should be formed to fight against neo-liberalism.
Liyanage’s formulations include complete repudiation of the revolutionary role of the working class and that of the independent revolutionary leadership of the party of the working class. The ‘bloc of the lower classes’ comprises of not by the independent leadership of the working class but of the ‘popular classes’ including middle-class individuals, pressure groups and intellectuals and would have to be led by groups like pseudo-left FSP, NSSP and United Socialist Party (USP) and bourgeoisie nationalist JVP. This is utterly reactionary. As Trotsky pointed out “..the slogan of the democratic dictatorship of the proletariat and the peasantry, finally and long ago exhausted by history, can have only a reactionary effect.”
The appeals Liyanage makes to the petty-bourgeoise FSP and JVP to get together to form a Syriza type programme underscores the professor’s line up with American imperialism. Both FSP and JVP supported the US backed conspiracy to install Maithripala Sirisena as president in the January presidential election.
Working class and the youth should understand the counter-revolutionary role being played by Liyanage and other pseudo-intellectuals. Their only programme is to derail the independent mobilization of the working class on the perspective of international Socialism, which is the only fight against international capital.